ارتباط پلی مورفیسم +49AG ژن CTLA-4 با بیماری لوپوس اریتماتوی سیستمیک

زمینه و هدف: آنتی‌ژن 4 وابسته به لنفوسیت T سیتوتوکسیک نقش مهمی‌در بازدارندگی فعالیت سلول‌های T و در نتیجه جلوگیری از اختلالات خود ایمنی نظیر بیماری لوپوس اریتماتوی سیستمیک بر عهده دارد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی رابطه پلی مورفیسم AG 49 در اگزون شماره 1 با بیماری لوپوس اریتماتوی سیستمیک بود. روش بررسی: در این مطالعه موردـ شاهد 180 بیمار و 304 فرد سالم که از لحاظ سن و قومیت با افراد بیمار همسان بودند، وارد مطالعه شدند. DNA از خون محیطی استخراج گردید. جهت تعیین فراوانی الل‌ها و ژنوتیپ‌های پلی‌مورفیسم AG49 ژن CTLA-4، از تکنیک واکنش زنجیره‌ای پلیمراز و هضم آنزیمی‌استفاده شد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری کای دو و فیشر تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: ژنوتیپ AA در2/67 درصد از بیماران مشاهده شد که به لحاظ آماری تفاوت معنی‌داری با گروه کنترل(1/41درصد) داشت(0001/0=p). در حالی که ژنوتیپAG با فراوانی 7/49 درصد در افراد سالم، در مقایسه با فراوانی 8/27 درصد در بیماران و الل G با فراوانی 2/9 درصد در افراد سالم و 5 درصد در بیماران، به طور معنی‌داری در گروه کنترل شایع‌تر بودند(0001/0=p). اگرچه الل A در 1/81 درصد بیماران و 66 درصد افراد سالم وجود داشت، اما این ارتباط به لحاظ آماری معنی‌دار نبود. نتیجه‌گیری: پلی مورفیسم AG49 احتمالاً در بیماری‌زایی بیماری لوپوس اریتماتوی سیستمیک نقش دارد.